Ara

Solacak Bir Çiçek

Solacak bir çiçek suluyorum her yeni gün

Yağmurlar yağdırıyorum üzerine

Yaşama tutunsun diye avuçlarımdan saksılar yapıyorum

Parmaklarımı yolup atıyorum ona can olsun diye

O ise her geçen gün ölüme yaklaşıyor

Köklerini salsın diye gövdemi siper ediyorum

Tutunamıyor, tutunmuyor

Solacak bir çiçek suluyorum her yeni gün

O ise her gün biraz daha ölüyor avuçlarımda

Son Yazılar

Nereden başladığını bilmediğim bir karanlığın ortasındayım. Işık saçmak için, yanmam gerekiyor sanırım... Bense ne yanmaya ne de...

Ruhuma yağan yağmurlar her seferinde doldurup taşırıyor göz pınarlarımı. Kirpiklerime gri bulutlar pusuyor. Rastgele seçtiğim bir...

Bir bahar akşamında kaybolmuşuz da kendimizi arıyoruz sanki Yerimiz yok Yuvamız yok Bağlılığımız yok Bebek'te denize açılan bir terasta...